فرسنگ ها فاصله از جامعه امروز
تاریخ انتشار: ۶ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۸۸۴۶۹۷
در اوضاع نه چندان خوش این روزهای تلویزیون مردم دوست دارند کاراکترهای شبیه به خود را در مجموعه های نمایشی ببینند، نه غریبه هایی با فرسنگ ها فاصله از بطن جامعه.... ۰۶ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۱:۳۳ رسانه ها خواندنی نظرات
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، سال 1394 دختری به نام لیلا به ناچار شبی را در یک امامزاده بیتوته می کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نویسنده سریال «تنهایی لیلا» حامد عنقا بود
سه سال بعد و در سال 1397، دختری به نام لیلا در اثر یک سوء تفاهم و قضاوت عجولانه، به قصد تلافی برای یکی از پسران همکلاسی اش پاپوش اخلاقی درست می کند. حامد، پسر جوان که اتفاقا حافظ قرآن هم است و بسیار متین و محجوب، وقتی خود را در معرض توطئه می بیند برای خلاصی از محیط گناه آلود از پنجره کلاس به بیرون می پرد و دستش می شکند. یکی وام گیری دیگر این بار از داستان یوسف و زلیخا. جالب آن که حامد در کمیته انظباطی دانشگاه نه تنها در مقام دفاع از خود برنمی آید که لیلا را نیز بی گناه و مبرا از هر دسیسه چینی معرفی می کند. لیلا که اصلا به مخیله اش خطور نمی کرده که حامد دست به چنین کاری بزند و عاجز است در درک و هضم این حجم از بزرگواری، ناگهان دچار انقلاب روحی شده و یک شبه از این رو به آن رو می شود و سخت دلباخته و شیدای پسر جوان، تا جایی که در پی حامد، آواره کوچه و خیابان می شود. حامد هم به مانند سلفش، محمد، اظهار علاقه لیلا را برآمده از یک احساس گناه و عذاب وجدان می داند و چندان وقعی به آن نمی نهد. آتش عشق دختر جوان اما تیزتر از این حرف هاست. او به خاطر عشق حامد جلوی خانواده خودش و عمویش می ایستد و در راه محبوب، فداکاری را به اوج می رساند. بالاخره این رفت و آمدها و کش و قوس های عاطفی جواب می دهد و جرقه عشق زده می شود میان حامد و لیلا.
فیلمنامه نویس سریال «پدر» هم حامد عنقا است
یک فرمول تکراری و کلیشه ثابت که فقط جای شخصیت ها و داستانک ها در آن تغییر می کند اما پایه و شاکله کار یکی است. با نیم نگاهی به داستان های قرآنی و تاریخی، طرح یک فیلمنامه را تصویب کردن و شخصیت های تیپیکال را در ظرف این داستان ریختن و سریالی را به سرو سامان رساندن و علی برکت الله.
فیلمنامه سریال «پدر» که این شب ها از شبکه 2 سیما روی آنتن رفته، یک اثر واپس گرا و عقب مانده از زمانه خویش است. قصه اثر به شدت از مقتضیات و مختصات روزگاری که در آن روایت می شود عقب است و گویی از زمان جامانده. مخاطب چگونه قرار است با یک اثر که شخصیت هایش امروزی هستند و در این روزگار زندگی می کنند اما روحیات و ابعاد شخصیتی شان متعلق به گذشته ها است ارتباط برقرار کند؟! مناسباتی که امروز در سطوح جامعه ما ساری و جاری است، حکم اسرار مگو را ندارد و همه بیش و کم از آن خبر دارند. یک جوان البته که می تواند در این جامعه هم باتقوا باشد و پاک بماند و دامان خود را از آلودگی به معصیت ها مصون دارد اما به هر حال میان مردم گشته و از اوضاع آگاهی دارد و به اصطلاح عامیانه چشم و گوشش بسته نیست. اصولا در دنیای امروز با این حجم ارتباطات جمعی و فردی و دسترسی سریع به اطلاعات، این همه معصومیت کودکانه جمع شده در یک جوان، غلوآمیز و غیرواقعی به نظر می رسد.
مایه بهت است که حامد عنقا در مقام یک نویسنده شناخته شده و البته پرکار، هنوز باور ندارد که دوره شخصیت سازی های سفید و سیاه سرآمده است! نمی شود کاراکترهای یک سریال را با مرزبندی مشخص به دو گروه خوبها و بدها تقسیم کرد و تکلیف مخاطب را با آنها از همان ابتدا روشن نمود. تجربه سال های اخیر نشان داده که مخاطب عام اتفاقا با شخصیت های خاکستری ارتباط بهتر و عمیق تری برقرار می کند، چرا که نمونه آن ها را در اطراف خود به وفور می بیند. عنقا یک مرز رسمی میان شخصیت های فیلمنامه اش ترسیم کرده است؛ یک طرف اولیا و سوی دیگر اشقیا. حامد خوب است، مسعود پسرعموی لیلا بد؛ پدر حامد یک تاجر متدین و خوشنام است، پدر لیلا ورشکسته ای فرصت طلب؛ پدر و مادر حامد فقط تعارف تکه پاره می کنند و از پس نگاه شرمگین و خجالت زده، تیرهای عشق میانشان رد و بدل می شود و در نقطه مقابل آنها، پدر و مادر لیلا صبح تا شب اره می دهند و تیشه می گیرند. همین شخصیت پردازی های ضعیف و کلیشه ای است که سبب ساز حس غریبگی مخاطب با کاراکترهای سریال می شود و در نهایت، مجموعه «پدر» را در باتلاق شعارزدگی و کلیشه گرایی گرفتار می کند.
سیر اتفاقات و تحولاتی که برای شخصیت های اصلی سریال رخ می دهد هم از چندان منطق و حساب و کتابی تبعیت نمی کند. انقلاب روحی و حتی عقیدتی یک شبه لیلا با کدام عقل و منطقی سازگار است؟ عنقا نه تنها شخصیت هایی متعلق به دوره های گذشته را در جهان امروز خلق کرده که حتی در طراحی تعاملات و کنش های میان آنها نیز نگاهی به چند قرن گذشته داشته است. علاقه لیلا به حامد آن هم بدون سبقه و پیش زمینه قبلی و با کمترین سطح برخورد در گذشته، به عشق های اساطیری پهلو می زند و خاطره عشاق نامی قرن های گذشته را در اذهان زنده می کند. در پیش گرفتن رویه درست و طراحی و چیدمان اتفاقات رخ داده در فیلمنامه براساس عقلانیت است که همراهی مخاطب را با یک اثر نمایشی در پی دارد.
دیگر شخصیت های سریال «پدر» هم به تیپ نزدیک هستند و در قالب های تکراری، گرفتار. مهدی سلطانی دقیقا هاشم دماوندی سریال «شهرزاد» است با این تفاوت که کمی در صورتش دست برده اند. لعیا زنگنه در قالب کاراکتر مادر مهربان، زن عاشق و یک انسان دست به خیر و نیکوکار حرف تازه ای برای گفتن ندارد. نیما رئیسی هم که قرار است شخصیت منفی سریال باشد که شرارت و پلشتی از سر و رویش می بارد.
اگر بخواهیم گفتار را بی پرده تر جلو ببریم و قرار را بر رک گویی و پرهیز از تعارف مدار کنیم، سریال «پدر» در نهایت یک کپی از فیلم «دلشکسته» علی روئین تن است. آنجا هم دختری هنجارشکن متعلق به طبقه مرفه جامعه ابتدا از باب عناد و دشمنی با پسری مذهبی و متدین وارد می شود اما بعد، یک دل نه صد دل در گروی عشق به پسر جوان می گذارد و عاشق و شیدای او می شود. پسر جوان که وجود دختر را به مثابه یک وصله ناجور می بیند، ابتدا بنا را بر ناسازگاری و بی اعتنایی می گذارد اما بعد شور و اشتیاق دختر جوان مجابش می کند که تجدیدنظر کند در این بدبینی مالوف و در نهایت و پس از فراز و فرودهای فراوان، دو دلداده به هم می رسند. در فیلم «دلشکسته» هم دختر جوان برای رسیدن به پسر مورد علاقه اش تمام قد رودرروی خانواده می ایستد و بر عشقش پافشاری می کند، دقیقا شبیه آنچه این شب ها از لیلای سریال «پدر» شاهد هستیم. فرق این دو اثر فقط در این است که دست کارگردان «دلشکسته» برای نشان دادن برخی کنش های عاطفی و ناهنجاری های اجتماعی بازتر بود اما بهرنگ توفیقی در مقام کارگردان «پدر» همین امکانات را هم ندارد و باید با ضوابط صداوسیما سازگار باشد.
در اوضاع نه چندان خوش این روزهای تلویزیون مردم دوست دارند کاراکترهای شبیه به خود را در مجموعه های نمایشی ببینند، نه غریبه هایی با فرسنگ ها فاصله از بطن جامعه. زمانه شخصیت های سیاه و سفید به پایان رسیده، عصر شعارزدگی گذشته، دوره آدم خوب ها و بدها سپری شده و روزگار سهل انگاری و ساده اندیشی رو به اتمام است. هر اثر نمایشی باید فرزند زمانه خویش باشد.
منبع: جوان آنلاین
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها
R41383/P41383/S9,1299/CT12منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۸۸۴۶۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جوانها باعث پیشرفتهای علمی بزرگ ایران هستند
به گزارش خبرگزاری مهر، مهران رجبی بازیگر سینما و تلویزیون درباره اهمیت توجه به بحث جوانی جمعیت گفت: جمعیت را باید جوان نگه داشت هر چند که نوع این جوان نگه داشتن کار کارشناسی میطلبد و در تمام دنیا کارشناسان و جمعیت شناسان شرایط جمعیتشان را بررسی میکنند و بر اساس شرایط جامعه سیاستگذاری صحیح انجام میدهند. الان شاهد هستیم که خیلی کشورهای اسکاندیناوی و حتی کشوری مثل ژاپن نیروی کار جوان ندارد و از دیگر کشورها وارد میکند.
وی با اشاره به تهدیدات میانسالی جمعیت گفت: شما خود صندوقهای بازنشستگی را در نظر بگیرید، چقدر جوان باید کار کنند تا درآمدزایی برای این صندوقها شود، البته قطعاً دوستان کارشناس بهتر و شیواتر در این زمینه صحبت میکنند اما ما هم باید در نظر داشته باشیم که جامعه را به سمت فرزندآوری ترغیب کنیم.
رجبی با اشاره به سیاستهای تشویقی فرزندآوری گفت: سالهاست سیاستهایی مثل امکانات برای ازدواج از وام تا دیگر کمکها و اعطای زمین و خودرو و دیگر وامها برای فرزندآوری شروع شده که البته اینها هم باید شرایطش تسهیل شود، و گرنه همه میدانند که فرزندآوری در سنین بالا شیرینی جوانی را ندارد و آدم کسل و سندار دیگر حوصله بچهداری ندارد.
وی با تأکید بر اهمیت مسکن برای جوانان گفت: شاید بتوانم بگویم که مسکن حتی از کار هم واجبتر است چون زوجی که خیالشان از مسکن راحت باشد با هر کاری هم که شده زندگیشان را نگه میدارند و چرخش را میچرخانند و فرزنددار میشوند.
وی با بیان اینکه ازدواج و فرزندآوری به افراد تشخص اجتماعی و حتی بین خانواده و اقوام عزت میدهد، گفت: ضروری است که کشورمان را جوان نگه داریم، مثل الان که جامعه جوانی داریم و همین جوانها باعث پیشرفتهای علمی بزرگ ما در ایران و سطح دنیا شدهاند.
رجبی در ادامه اظهار داشت: توجه به فعالیتهای هنری برای ترغیب جوانان به فرزندآوری از فیلم و مستند و سریال تا ایجاد شعارهای مختلف میتواند گرایش آنها را افزایش دهد، فرزندآوری یک عمل خداپسندانه و در دین هم سفارش بسیار شده است. امیدواریم شرایط هر سال نسبت به قبل راحتتر باشد. به هر حال هر نسلی نسبت به نسل قبلی راحتتر زندگی کرده و این تجربه به ما ثابت شده است.
نسل جوان پر جسارت و متعهد نیاز آینده جامعه ما است
همچنین سیروس کهوری نژاد بازیگر سینما و تلویزیون گفت: سرمایههای هر ملتی به جز خاک پهناور و منابعش که خوشبختانه ما از این جهت چیزی کم نداریم، نیروی انسانی آن است. این نیروی انسانی ایدهپرداز، با غیرت، متعهد و مسئولیت پذیر باید نسبت به زندگی خود باشند. اگر بحث وطن و هویت ملی را هم کنار بگذاریم این فرد باید نسبت به آینده و حال خود متعهد باشد و قطعاً چنین فردی نسبت به جامعه خود هم متعهد میشود.
وی با اشاره به اینکه خودش سه فرزند پسر دارد، گفت: ما جنوبیها رسمی داریم که میگوئیم کمتر از سه فرزند اصلاً در شأن ما نیست، الان هم میبینم که خوشبختانه سه پسر در خانواده، محله، اقوام و تا جامعه مؤثر و مایه سربلندی ما هستند.
کهوری نژاد اظهار داشت: جامعه وقتی که کهنسال باشد جسارتش را از دست میدهد و وقتی جسارت این فرد از دست برود، جسارت جامعه از دست میرود و کم کم دیگر پتانسیل اجتماعی پایین میآید و این خطرناک است.
کهوری نژاد با تأکید بر اینکه نسل جوان باید زمانی فرزنددار شوند که حوصله پرورش کودکان را داشته باشند، گفت: سیاستهای تشویقی دولت باید طوری باشد که زمینه اعتماد اجتماعی را نسبت به آینده ایجاد کند من حتی با همین شصت سال سنی هم که دارم باز هم تمایل دارم که یک فرزند بگیرم و بزرگ کنم.
وی در پایان اظهار داشت: ما نیاز به نسل جوان پر جسارت داریم، هنوز هم نسل ما پر جسارت هستند منتها برای نسلهای آتی هم باید چنین جوانانی را پرورش بدهیم.
دومین جایزه ملی جوانی جمعیت به همت ستاد ملی جمعیت در بخشهای خانواده، رسانه، سازمانهای مردم نهاد، دستگاههای اجرایی، شرکتها و مؤسسات خصوصی، مدیران و نخبگان اردیبهشت سال جاری با شعار سهم من از جوانی ایران برگزار خواهد شد.
علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر میتوانند به سایت jameyat.ir مراجعه فرمایند.
کد خبر 6095505